Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.#
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Falli igitur possumus. Praeclare hoc quidem.
Et ille, cum erubuisset: Noli, inquit, ex me quaerere, qui in Phalericum etiam descenderim, quo in loco ad fluctum alunt declamare solitum Demosthenem, ut fremitum assuesceret voce vincere.
- Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit?
- Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?
- Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico.
Praeterea et appetendi et refugiendi et omnino rerum
gerendarum initia proficiscuntur aut a voluptate aut a
dolore.
Utrum igitur percurri omnem Epicuri disciplinam placet an de
una voluptate quaeri, de qua omne certamen est?
Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Duo Reges: constructio interrete. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Nihil enim hoc differt.
Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur.#
Age, inquies, ista parva sunt. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Itaque fecimus. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.
- Hoc sic expositum dissimile est superiori.
- Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis?
Easdemne res?Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi.Idemne, quod iucunde?Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.
Si longus, levis; Non semper, inquam; Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Non est igitur voluptas bonum. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere?
Quae sequuntur igitur? Proclivi currit oratio. Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico? Suo genere perveniant ad extremum; Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Quare attende, quaeso. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?